Wokół Herberta, czyli potęga smaku, albo sztuczny miód

Poetycko-muzyczny stand up artystyczny autorstwa Dariusza Jakubowskiego.

(…)W epoce kryzysu wartości i głębokiego zwątpienia Zbigniew Herbert zawsze stał po stronie zasad: w sztuce- kanonu piękna, hierarchii i rzemiosła; w życiu – kodeksów etycznych, jasno rozróżniających pojęcie dobra i zła. W swojej poezji wyrażał umiłowanie wolności, wiarę w godność jednostki i jej moralną siłę. Był uosobieniem wierności – samemu sobie i słowu. Słowu rozumianemu też jako oczywistość cierpliwej pracy nad przywracaniem pojęciom ich rzeczywistych znaczeń(…).

Dzisiejszy świat sprowadza człowieka jedynie do zewnętrzności ciała, a człowiek przecież to inny jeszcze wymiar potrzeb i inny wymiar możliwości. Jego byt określa wewnętrzny stosunek do prawdy, dobra i piękna. Program „Wokół Herberta,czyli potęga smaku,albo sztuczny miód” jest tego przypomnieniem, jest wspólną z publicznością podróżą ku archetypom kulturowym wyznaczonym przez pojęcie smaku. Odsłania też kody powinowactw duchowych twórczości Zbigniewa Herberta z Czesławem Miłoszem ,Szymborską, Baczyńskim, Baudelairem czy Hardym. Na chwilę zatrzymuje się przy Żródle Norwida.

Polifonia J.S.Bacha i liryka Johna Dowlanda, znakomicie korespondujące z głębią poezji, są muzycznym dopełnieniem wydarzenia.

Recenzja z Gali Jubileuszowej Herbertiady:

Spotkanie ze światem czyli z piekłem
„Wokół Herberta, czyli potęga smaku albo sztuczny miód” – to spektakl Dariusza Jakubowskiego, który widzowie mogli zobaczyć jako pierwszy na Gali.
– Włączone światła nad widownią są jak sprawdzenie obecności lub zaproszenie do współudziału, widza przemieniając w uczestnika. Poezja – zwłaszcza TA poezja – wbrew obawom Platona jednak jest dialogiem, otwarciem debaty. Spektakl Jakubowskiego tym właśnie jest: rozmową, ustanawiającą wspólnotę ducha, wezwaniem do uczestnictwa, a także wyzwaniem, ponieważ widzowi zadany jest trud myślenia.
Czego dotyczy ta debata? Cóż, wiemy, gdzie stoi dom Herberta: w przestrzeni wartości, które pozostają niepodważalne, wbrew wicherkom i nowomowom nowoczesności, usiłującym unieważnić prawdę, dobro i piękno, rozpuścić i zakwestionować historię i człowieka. Spektakl „Wokół Herberta…” przywołuje też teksty, którym przystoi z Herbertem gadać, a choćby i wadzić się: Baudelaire’a, Szymborską, Arystotelesa, Baczyńskiego, Norwida… Preludia Bacha i sopranowe czary (Bach, Schubert, Strauss i Kilar w świetnym wykonaniu Katarzyny Thomas i Piotra Szafrańca) są jak pełna światła oprawa wzajemnie się z drogocennym kamieniem – poezją – eksponująca. Pełnia, proporcja i blask – tak by to ujął Teolog z Akwinu.
Dariusz Jakubowski rozmawia więc ze swymi odbiorcami, a ponieważ w dialogu zawsze jest element nieprzewidywalności, spektakl zawiera w sobie ekscytujący składnik spontaniczności i improwizacji. Najważniejszym uczestnikiem dialogu jest – oczywiście – Pan Cogito. Herbertowski Bohater staje na scenie i – animowany aktorskim talentem Jakubowskiego – objawia nieoczekiwane u znanego z poetyckiej powściągliwości Herberta pokłady ekspresji i gorących emocji. A wszystko domyka się w przeraźliwie aktualnym (przecież Herbert nie żyje od 20 lat!) spotkaniu ze światem, czyli z piekłem.- przyznał po spektaklu Wojciech Czaplewski, poeta, polonista, od początku związany z „Herbertiadą”.

Aktorowi na scenie towarzyszyli: Katarzyna Thomas (sopran) oraz Piotr Szafraniec (fortepian). http://herbertiada.pl/herbertiada-2019/

Wykonawcy:

Dariusz Jakubowski-aktor, autor koncepcji, reżyseria
Katarzyna Thomas-sopran
Piotr Szafraniec-fortepian